Tong - 790 Gün




Bu gece özlemine bi not yazıp bıraktım
Senli hatıralar gözyaşıyla yıkandı
Olmadığın her sorunun cevabına kıt aklımda
Bi ömür bekledimde yokluğunla sınandım
Bilirsin işler pek değil yolunda
Elini tutamazsam geçmiyor sorunlar
Sensizlikle başa çıkmayı öğrendim bugün
Tam 790 günün sonunda
Kızdığın o sigarayla samimiyetim arttı
Yüzün asılmasın, gül başını kaldır
Çünkü sen gülerken gözlerinde parıltılar
Cenneti ölmeden gösterirdi tanrım
İçimde tarifsiz yangınlar
Seni kaybettim kaybederim sandığımdan..
Takvimler başa sardı yıllar
Saçma kadınlar
Kirli kaldırımlar
Dizlerimde uyur son verirdin savaşlarına
Yıldızlar düşer mi bu şehrin yamaçlarına
Beni sensizliğe alıştırman
Gördüm.. Kıymışsın saçlarına
Bu yüzden sevemedim hayat denen fhşyi
Her gece içip seni unutacağıma and içeyim
Hiç tutulmayan sözlerim var çünkü
Benden aldıklarını getirmiyor adi şehir
Seninle bıraktım ben hüznü gözlerine
Artık ilgimi çekmiyor bu süslü gösteriler
Bi yanda sen bi yanda gelmiceğin gerçeği
Güneşe aşık olanlar karanlığı görmediler
Seninle doğdularda seninle ölmediler
İçimde yanan yangın gözyaşıyla sönmedi be
Sanırım mutluluğun mevsimi yok
O artık baharlarına kör dediler
Hep aynı mutsuz son aynı masallar
Ben aynı bıraktığın yerdeyim bak aynı masamda
Bi hayli yorgunum artık duyguğum aynı yalanlar
Yeter nefret edip özleyende benim ayrı kalan da
Yaptığım her hatanın bedellerini ödemişken
Yazdığım her cümle intihara yönelişler
Bizler en fiyakalı kaybedenleriz
Onlar gündüz gülen insanların acılarını görmemişler