Bir Kar Tanesinin Saflığında Sevdim
Yazmak isteyip de yazamadıklarım,
Susmak isteyip de susamadığım
Sana dair ne çok cümlem
Ne çok birikmiş acılarım, kırgınlıklarım varmış..
Her veda yeni bir başlangıçları doğururmuş
Her ayrılığın sonu vuslatmış..
Acılar yağmur tanesi gibi yağarken yüreğe
Pişmanlıklar sararken tüm bedenini
Zaman her şeyin ilacı olmaz çoğu zaman..
Akıp giden zamanda kendi bilinmezliklerime doğru sürükleniyorum,
Biraz pişman birazda yorgunum belki...
İçimde susturulmayı bekleyen küçük bir kız çocuğunun edasıyla
Biraz kırgın, biraz sevgi dolu...
Sevgiler çürüyüp giderken
Ben seni bir kar tanesinin saflığında sevdim...
papatya...

Benim Dünyam
Biz küçükken kendimize ait bir dünyamız vardı. Behçeli evimiz vardı. Behçesinde güllerimiz, çeşit çeşit çiçeklerimiz bir de asmamız vardı . Küçücük bir bahçeydi ama içine türlü türlü bitkileri sığdırmıştı.Oyun alanımız o bahç...e ile sınırlıydı. Bahçeden dışarı çıkmaz suç sayılırdı Olur da bahçeden dışarı çıkılırsa cezamızı dedem keserdi.İzinsiz dışarı çıkan akşam kapının önüne kuş yapmaya çıkamazdı.O en büyük cezaydı bizim için İnsanın oyun alanı sınırlı olunca meşguliyetleri de ona göre şekilleniyor tabi..Salıncak kurmuştuk bahçemize, sıra ile salıncağa binmeyi beklerdik. Sırası geçen toprağa koşardı. Toprakla oynamak öyle keyif verirdi ki..Çamurdan çiçekler yapardık sevdiklerimize..Akşam olunca bahçemizin önüne sandalyeler özenle yerleştirilirdi. Evimizin önündeki direğin ışığı loştu çok aydınlatmazdı.Loş ışıkta ellerimizle kuş yapardık, gölge oyunu oynardık..En büyük kuşu yapmak için birbirimizle yarışırdık ama hepte dedem en kocaman kuşu yapardı..Çok oyuncağımız yoktu doğal oyunları severdik. Komşunun çocuklarıyla toplanır top oynardık, körebe oynardık..Ablamlar daha çok ip atlamayı severdi, ben futbol maçı yapardım..İsim şehir, amiral battı oynardık..Tablet nedir bilmezdik. İnternete düşkün değildik..Kendimize ait kocaman ama mutlu bir dünyamız vardı..Belki de zamanın en şanslı çocukları bizlerdik Büyüdük..Bakıyorum şimdiki nesile ellerinden tabletler, cep telefonları düşmüyor.. Yiğenlerime bakıyorum , onlarda kendi küçüklüğümüzü göremiyorum..Telefon ve internet öyle çok girmiş ki hayatımıza, eskiden oynanılan oyunlardan bihaber olmuş çocuklar..Eski değerler unutulmaya yüz tutuyor..

papatya..

İçimde bir huzursuzluk var bugün..Biraz üzgün, birazda yorgunum..Hani canın hiçbirşey yapmak istemez ya bazen..Aynen öyleyim..
Sabah aldığım bir haber beni çok üzdü.. "Ölüm" yaşa zamana bakmıyor ki.."Ölüm" bana hep soğuk ve karanlık gelmiştir..Doğuyorsun, yaşıyorsun ve ölüyorsun..Bir varsın, bir yoksun bu dünyada..Yaşanılan her anı son gün gibi iyi değerlendirmek ve sevdiklerimizin kıymetini lazım..Çok geç olmadan söylüyorum iyiki varsınız

papatya...