Alman Edebiyatı - Alman Dili

Alman ulusu Ari ve Hindu - Germen milletlerinin bir kolu olan Cermen milletleri gurubundandır. Bu sebepten Alman dili Cermen dilinin bir koludur. Bu guruba Norveç, Danimarka, İngiliz, Hollanda ve Fries dilleri girer. Bu milletlerin sınırları doğuda Acemistan’a ve Hindistan’a kadar uzanır. Bundan ötürü Hint, Acem, Ermeni, Arnavut, Yunan, Roman = Lâtin (Hemşire dilleri olan İtalyanca, İspanyolca, Portekizce, Fransızca, Provenzalce, Retoromence, Romence, Keltçe, «Britanyada, Irlandada, Şotlandda, Walles'de») Cermen, Litvanya ve İslav dilleri bu gurup içine girer- Bu çeşitli ulusların kadim dilleri bazı noktalarda Hind-Cermen dillerinin müşterek cet lisanlarının yalnız bir dialekt'tidir. Kelime hazinesinin büyük bir kısmı hepsinde müşterektir. Ayni za*manda Flexion ve cümle teşkilâtı bakımından bir birlik arz ederler. Bu güne kadar bu ulusların kadim yurtlarının neresi olduğu henüz çözülemediğinden bu hâl bir bilmece olarak kalmıştır. Bazı bilginlere göre bu ulusların asıl vatanları Baltık Denizinin kuzey bölgelerinden Ural ve Hazar Denizine kadar uzanır. Bazı Almanlar da Arilerin beşiğini güney isveç olarak gösterirler. Bu bakımdan bu ulusların anayurtlarının Asya oluşu nazariyesi ve fikri de ciddî olarak müdafaa edilmektedir.
Cermenler de Doğu ve Batı Cermenleri olmak üzere iki kısma ayrılır. Doğu Cermence, Got’ça ve İskandinavya’ca (İsveç, Norveç, Danimarka ve İzlanda dilleri) ve Batı Cermence de Almanca, İngilizce ve Hollanda’ca dır. Sonuncusu dil bakımından aynıdır. Yalnız bir Alman dialekti yani Aşağı frankçadır. Aşağı Frenkçe de büyük bir edebiyat doğurmuş olduğundan bu dialekt bağımsız bir dilin Rang'ını (mertebesini) teşkil eder.
Eski zamandan beri Alman dilinde
a) Ober = Yukarı almanca,
b) Nieder — Aşağı almanca,
c) Mittel = Orta almanca
olmak üzere üç türlü lehçe vardır.
a) Ober ve yahut Hochdeutsch: Güney Almanya’nın dağlık bölge*lerinde görüşülür. Kalın sesleri vardır, boğazdan ve göğüsten söylenir, (Alman lehçesi yukarı Renin her iki tarafında ve kuzeyde Rastadt'a kadar Kara ormanda; Şvab lehçesi de (Kara ormanla Lech arasında konu*şulur.) Algaeri Alpları ile Kocher arasında ve Bavyera lehçesi de eski Bavyeradan Tunaya kadar, Tirol ve Salzburg'ta konuşulur.
b) Aşağı almanca (buna Saksonyaca ve Platt - Almanca da denir.): Kuzeyde ova civarında konuşulur, geniş sesleri vardır, daha fazla dudaklarla görüşülür. (Aşağı Saksonyaca; Aşağı Elbenin her iki tarafında, Pomeranyada, Prusya’da; Westafalyaca da aşağı Weser'in kuzeyinden aşağı Rene kadar olan sahada : Hollanda’ca da Almanya’nın kuzey batı sınırlarından Geldern ve Kleve kadar; Friesya'ca da Şimâl denizi sahilinde görüşülür. Bunların arasında da Orta almanca lehçesi (Hessence) vardır. Yukarı-Saksonyaca Lausitz ve Frankonyanın Main bölgesiyle yukarı Pfazta, Vogtland'ta Massau ve Rheinpfalz'ta görüşülür.
Edebiyat = Yazın için Ober ve Hochdeutsch şivesi üstündür. Zira Alman tekemmül başlangıcı evvelâ güney Almanya’da ikmal edildi ve yavaşça kuzeye doğru genişledi.