Hayale ve Dört Duvara (Merhaba)
Hoşçakal sevdiğim…
İçinde adı geçince hüznüme başlangıç bir sonu yaşıyorum.
Yalnızlığa müptela edilmiş adamlığımın intihar yanı kanıyor, saramıyorum.
Bir beklenti arefesinde, katline ferman çıkarılmış bir yüreğin zindanında atıyorum pişmanlık
voltasını.
İliklerime kadar doldurduğum "sen"liğimi, bileklerimden fışkırtırcasına kesip atıyorum şimdi.
Dört yanım beton, duvarlar soğuk, üşüyorum..
Hayallerimi kilitlediğim odamın sol köşesinde, yosun sarmış bir anısın şimdi.
Küf tutmuş hatıralarımıza iyi bak.
Ve hatırla..
Ben Ferhat olup uğruna dağları deldikçe, sen Şirin’liği çok görüyordun kendine.
Şimdi, bir zamanlar senin uğruna çarpan yüreğimi, sensizlik nöbetlerine bırakıyorum.
Bakarken kalbimi titreten gözlerine serkeş’çe bir veda daha konduruyorum aslında.
Ve biliyorum.
Ezeli görmüş bu bekleyiş ebedine kadar uzayacak…
Şimdi söyle bana…
Cinnet dolmuş ceplerimden, ölüm taşmış neye yarar?
Hoşçakal sevdiğim…
Merhaba soğuk duvar…
Ahmet KARAKAYA