İnsan mutlu olduğu için mi huzurlu olur yoksa huzur mu mutluluğu getirir? Mutlu olmanın özel bir sırrı olmasa da kendisini mutlu hisseden insanların ne yaptıklarına dair bilgiler bize bazı ipuçları verebilir. İşte mutlu insanların ortak yönleri...

Kimler daha mutlu sorusuna bir yanıt bulmak sanıldığından çok daha zordur. Mutlu insanlara bakarak bir çıkarımda bulunmak mümkün olmakla birlikte bu kişilerin bu özelliklere sahip oldukları için mi, yoksa mutlu oldukları için mi bu özelliklere sahip oldukları tartışmaya açık bir konudur. Fakat yine de bir çok kişiye göre daha mutlu olan insanların özelliklerine baktığımız zaman bazı şeyler söylemek mümkün gibi görünüyor.

Mutlu insanların özellikleri:

Kendisini iyi tanır

Kendi istek ve gereksinimlerinin farkındadır. İsteklerine ve gereksinimlerine sahip çıkar. Bunları sahiplenir ve bunları karşılamak için elinden geleni yapar. Karşılanmadığında bunu kendi değerliliği ile ilişkilendirmez. İstek ve gereksinimleri karşılandığında hiçbir suçluluk duymadan tadına varır.

Kendisinin olduğu gibi başkalarının da istek ve gereksinimleri olduğunu bilir ve kabullenir. İstek ve gereksinimlerinin diğer insanların istek ve gereksinimleri ile çatılabileceğinin farkındadır. İstek ve gereksinimler çatıştığında bencilce bir inatlaşmaya girmez. Diğer insanları yok saymadan kendi isteklerine sahip çıkar, onları gerçekleştirmeye çalışır

Kimsenin istek ve gereksinimini ne daha önde tutar ne de daha geride...

Sınırlarını iyi bilir. Neyi yapıp yapamayacağını, zayıf ve güçlü yönlerini, iyi ve kötü yönlerini kabullenir. Bunları ne şişinmek için ne de kendisini aşağılamak için kullanmaz.

Zayıf ve kötü yönleri için kendine anlayışlı davranır

Kendini ve diğer insanları olduğu gibi kabul eder

İlişkilerde hiç bir çatışma yaşanmaması gibi bir beklentisi yoktur

Kendisiyle ve dünyayla barışıktır

Güçlü ve iyi yönlerini kendini ve çevresindekileri geliştirmek için cömertçe kullanır.

Kendisini sever. Bu sevme başkasını aşağılamaktan ya da küçümsemekten beslenmez.

Kendine güvenir. Bu güven kendini değerli bir insan olarak görmekle ilgilidir ve içi boş bir güven değildir

Kendisinden memnundur

Başkalarını (kuşku, haset ya da kıskançlık duymadan) sevebilir

Özdeğerlilik duygusunun dışarıdan beslenmeye gereksinimi yoktur

Başkaları tarafından sevildiği konusunda hiçbir kuşkusu yoktur. Kendisini sevilmeye layık bir insan olarak görür.

Kendi hatalarına gülebilir

Kin tutmaz

Her türlü iyiliği ve ödülü hak ettiğini düşünür

Sıradan başarılardan bile zevk alır

Yarışmaktan çekinmez, kaybettiğinde bunun dünyanın sonu olmadığını bilir, kazandığında ise bunun keyfini çıkarabilir

Arkadaşları vardır ve sürekli arkadaşlıklar kurabilir

İşini sever, işini gerektiği biçimde yaptığını düşünür

Doyumlu cinsel yaşamı vardır

Diğer insanları küçümseme gereksinimi duymaz

Hem kendini hem başkasını affedebilir

Kendisine yanlış yapma hakkı tanır

Geleceğe umutla bakar

Geleceği kurmaya çalışır fakat gelecek için bugünü ıskalamaz

Mutlu olmayı sürekli ertelemez

Ölümü ve ölümlülüğü kabullenmiştir

Kusursuz olmadığını bilir ve kendini kusursuzmuş gibi davranmak zorunda hissetmez

Çevresindekileri olduğu gibi kabul eder ve zorlayıcı bir değiştirme çabası içinde olmaz

Her çatışmayı ya da anlaşmazlığı mutlaka kazanması gereken bir meydan savaşına dönüştürmez

Öfkesini hisseder, fakat öfkesine kapılmaz ve öfkesini denetleyebilir

Herkesi sevmek zorunda olmadığını bilir

Kendini sevdirmek için sürekli çaba içinde değildir

Eğlenebilen, eğlenmeyi bilen bir kişidir

İnisiyatif kullanabilir, girişkendir

Empati yapabilir

İletişim kurma becerilerine sahiptir