|
Sizin Şiirleriniz kategorisinde açılmış olan Benim Hikayem konusu , ...
| LinkBack | Seçenekler | Arama | Stil |
06.01.2017, 18:41 | #1 (permalink) |
Tecrübeli Üye | Benim Hikayem Kalemimden dökülüyor yine hüzünlü bir hikâye Bu sefer ki başkalarının değil, bana ait İster gülün geçin, ister yaşayın okurken Benim hiç Anne dediğim bir kadın olmadı Doğurduktan sonra bir köşeye atıp gitmiş Yaşıtlarım emeklerken, ben yürümeye başlamışım Çocuktum, koştum düştüm ama yaramı saran olmadı Küçük yaşlarda öğrendim kendi ayaklarım üstünde durmayı Dünya denen oyun bahçesinde bir salıncağım olmadı hiç Hiç unutmam, rengârenk uçurtmalarını uçuruyorlardı çocuklar Ben ise sadece uzaktan izlemekle yetiniyordum Çünkü simit satıp para kazanmak zorundaydım. Doğru düzgün ayakkabım bile olmadı o soğuk kış gecelerinde Üşüyordu ayaklarım ama kimseye bundan bahsetmiyordum Başkalarınınkini boyayarak geçinmeye çalışıyordum sadece Gerçek insanların olmadığı sokaklarda büyüdüm Zor günümde yanıma koşacak dostlarım olmadı Dost sandığım insanlar tarafından hançerlendim Erkek adam ağlamaz derler ya, kim demişse yalan söylemiş Ağlamaktan yosun tuttu bazı gecelerde gözlerim. Her ne kadar ağlasam da dökülen gözyaşlarımın hakkını verdim Hayatın bütün zorluklarına rağmen büyüdüm, koca adam oldum Bir kere sevdim, çok sevdim, karşılık bulmadı duygularım Aşk nedir? İnan bilmiyorum, çünkü hiç yaşayamadım Kimsenin kalbini kırmamaya gayret gösterdim ömrüm boyunca Kırılan sadece benim pas tutmuş yüreğim oldu Yok olan sadece harap ve bitap düşmüş gençliğim oldu Çok acı çektim şu hayat denen dünya maratonunda İnadına sarıldım, hiçbir zaman küsmedim hayata Çünkü biliyordum rabbim hep benim yanımda Hayatın amacı nedir? Diye sorsalar, cevap veremem Çünkü benim doğru düzgün bir hayatım bile olmadı Cevapsız kalmaya mahkûm sorulara sahibim. Tibet
__________________ |
Yukarı'daki Konuyu Aşağıdaki Sosyal Ağlarda Paylaşabilirsiniz. |
| |
Forum hakkında | Kullanılan sistem hakkında |
| SEO by vBSEO 3.6.0 PL2 ©2011, Crawlability, Inc. |